De afgelopen weken heb ik wat onderzoek gedaan naar dit onderwerp. Ook nu weer naar aanleiding van een film: “The uncertainity has settled” van Marijn Poels. Deze film gaat over de speurtocht van Poels naar achtergronden van klimaatverandering, het klimaatbeleid en de invloed daarvan op het traditionele boerenleven. Voor een uitgebreide bespreking zie o.a. https://klimaatverandering.wordpress.com/2017/06/25/the-uncertainty-has-settled-van-marijn-poels-verwart-wetenschap-met-kletspraat/.

Discussie over oorzaken

In dit artikel kun je lezen dat er nogal wat discussie is over de oorzaken van klimaatverandering. Ik kwam zelf zoveel nieuwe informatie in deze film tegen dat dit mij triggerde tot verder onderzoek. De vraag die ik mij stelde was: word ons een rad voor ogen gedraaid met betrekking tot de hele klimaatdiscussie of is er meer aan de hand? Ik denk een antwoord gevonden te hebben, maar helaas niet het overtuigende antwoord op de vraag wat de oorzaak van de temperatuurstijging is.

Als we goed luisteren naar enkele klimaatsceptici, dan zeggen zij de volgende dingen.

  1. Gaat de temperatuur omhoog als gevolg van de CO2 stijging of verloopt dit proces omgekeerd?
  2. Naast mensen produceren ook dieren veel CO2. Zo zouden insecten ongeveer 50% van de hoeveelheid CO2 produceren als mensen doen.
  3. De klimaatmodellen komen niet overeen met de metingen. Zo schijnen meetresultaten van temperaturen uit het verleden regelmatig gecorrigeerd worden naar de nieuwste inzichten.

Deze informatie heb ik (onder andere) van de volgende bronnen:

Kritiek: Poels kiest geen positie

Wat Poels door verschillende mensen is kwalijk genomen, is dat hij geen positie kiest. Hij hoort de verschillende waarheden aan en de kijker mag daarvan denken wat hij of zij wil. Aanvankelijk vond ik dit een heel vreemd standpunt, maar inmiddels heb ik er begrip voor. Mijn beperkte onderzoek heeft me tot hetzelfde punt geleid. We weten nog te weinig om hele harde uitspraken te kunnen doen.

Nadat ik de geinterviewde wetenschappers uit de film gegoogled had, ben ik op zoek gegaan waarom zoveel mensen zo zeker zijn van de oplossingen die de klimaatverandering tegen zouden moeten gaan.

De bron die de meeste impact heeft gemaakt is de film ‘An Inconvenient Truth’ uit 2006 van Al Gore. Hij heeft de wereld wakker geschud door het publiek bewust te maken van opwarming van de aarde en dit te koppelen aan het menselijk handelen.
Een andere gezaghebbende bron is de IPCC. De afgelopen jaren hebben ze verschillende rapporten uitgegeven die deze overtuiging beschrijven. Zie https://en.wikipedia.org/wiki/Scientific_opinion_on_climate_change met als titel: “Scientific opinion on climate change”. Dit artikel (en de IPCC) zegt het volgende. Er is consensus tussen heel veel wetenschappers (volgens hen zijn dit er heel veel, de IPCC is nl. een onderdeel van de Verenigde Naties) dat het ‘extremely likely’ (kans > 95%) dat de opwarming voornamelijk veroorzaakt is door menselijk handelen. En hier moeten mensen zoals u en ik het mee doen.

Conclusies alleen op basis van technische analyses

Op de universiteit heb ik geleerd dat je conclusies niet bepaalt aan de hand van wat (veel) mensen denken, maar op basis van technische analyses. Als veel mensen denken dat iets waar is, is het statistisch gezien waarschijnlijker dat iemand anders dit ook vindt. Deze redenering kan hiermee tot hele ongefundeerde conclusies leiden. Zie ook mijn artikel waar ik verder op dit onderwerp ben ingegaan. Waarom kan ik nergens op internet een toegankelijk leesbaar verhaal vinden dat de IPCC conclusies overtuigend onderbouwt?
Ik kom helaas niet verder dan dat op basis van deze IPCC redenering verregaande conclusies getrokken en afspraken gemaakt (zie Parijs klimaatakkoord).

Dit soort ‘fouten’ in de wetenschap komen helaas vaker voor. Denk hierbij aan de discussies die er zijn omtrent het ontstaan van de aarde. Wat is aangetoond ‘bewezen’ en wat niet?

Deze constatering heeft mij aan het denken gezet. Hoe zit het nu werkelijk? Ik weet het, net als Marijn Poels, ook niet. Voor veel mensen voelt dit ongemakkelijk. Ik heb er niet zo een moeite mee, want dit geeft ruimte tot nuancering. Nuancering bij het bedenken van maatregelen om CO2 gebruik terug te brengen. Bij de keuzes die ik maak vind ik het belangrijk om de redelijkheid in het oog te houden. Als je een nieuw huis gaat kopen: een energiezuinig huis of een energievretend huis? Als je een nieuwe auto gaat kopen: een energieslurper, een schone diesel of een snelle elektrische?

Daarnaast is het goed dat de overheid er ook bewust sturend mee omgaat. Als ik naar de film van Marijn Poels kijk denk ik dat de Duitse overheid doorgeslagen is in haar subsidiedrang voor biogasinstallaties. Ook denk ik dat het weinig zinvol is om nog meer windmolens te plaatsen. Waarom zetten we niet alle daken vol met zonnepanelen? Deze zorgen tenminste niet voor overlast! Zo komen we denk ik stapje voor stapje naar een maatschappij die minder primaire grondstoffen gebruikt, want deze raken wel een keer op denk ik. Is dit niet een veel grotere uitdaging dan alle enorm kostbare maatregelen die nu genomen worden om te pogen de temperatuurstijging te beperken?